Developed in conjunction with Joomla extensions.

دیپلماسی عمومی در تئوری و عمل

دکترامیرهوشنگ میرکوشش

ششمین نشست تلگرامی گروه مطالعات روابط بین الملل
مبانی نظری دیپلماسی عمومی چیست؟
بسیاری به اشتباه دیپلماسی عمومی را نظریه در نظر می گیرند در صورتی که دیپلماسی عمومی بیشتر روش است تا نظریه. میان قدرت نرم و دیپلماسی عمومی ارتباطی قوی وجود دارد و در حقیقت دیپلماسی عمومی از منابع و امکانات قدرت نرم بهره می برد.
اصولا قدرت نرم یک کشور به سه منبع متکی است:فرهنگ آن کشور( در جایی که آن فرهنگ برای دیگران جذاب است)،ارزش های سیاسی آن کشور(وقتی که آن  ارزش ها در داخل و خارج واقعیت پیدا می کند)، وسیاست خارجی آن کشور(هنگامی که این سیاست ها مشروع تلقی گردند و اعتبار اخلاقی داشته باشند).
ارزش هایی که یک دولت از رفتارش در داخل(به عنوان مثال، دموکراسی)، در سازمان های بین المللی( کار با دیگران)، و در سیاست خارجی(توسعه صلح و حقوق بشر) حمایت می کند، بطور جدی بر اولویت های دیگران تاثیر می گذارد. دولت ها می توانند با نفوذ دادن الگو های خود دیگران را جذب یا دفع نمایند.
بنا بر این دیپلماسی عمومی را از منظر قدرت نرم نیز می توان تبیین نمود. اما این جانب دیپلماسی عمومی را از منظر سازه انگاری جهان وطنی تببین نموده ام که مقالاتی در این مورد نیز منتشر شده است.
پایه فلسفی سازه انگاری جهان وطنی روی دیپلماسی چند جانبه، تئوری جهان وطنی و سیاست های سازه انگارانه قرار دارد.با توسل به تئوری های روابط بین الملل و دیپلماسی پست مدرن می توان گفتمان سازه انگاری جهان وطنی را تبیین نمود.
جهان وطنی گرایی به طور سنتی با این ایده درست همراه است:بخشی از جامعه ملل بودن و شرکت در امور جامعه مدنی در زمینه ای مادی، نهادی و اخلاقی. تئوری جهان وطنی از کانت، هگل، مارکس یا سیمل  در قرن نوزدهم تا هلد،بک یا هاروی در قرن بیستم اساسا با تعهد به جامعه بین المللی همراه است .
خط پایانی سازه انگاری جهان وطنی بسیار مستقیم است و به سوی : مردم، فرهنگ ها و موضوع دولت ها، و دیپلماسی های فرهنگی و عمومی که در ساخت بین الاذهانی ایده ها،هنجار ها و هویت ها به سمت همکاری ، خیر عمومی و درک مشارکت دارند،امتداد دارد.
سازه انگاری جهان وطنی  از تئوری متحد - دوست که ملت ها را از بهترین جنبه  آن می بیند طرح می شود که زمینه  برای همکاری و ایجاد صلح پایدار فراهم می کند. متحد دیگری  یا دوست دیگری بودن در دیپلماسی معمولا به شناخت متقابل از خود ودیگری به عنوان  شباهت ذاتی  یا پی گیری/حمایت اهداف مشابه بدون مانع تراشی یا به چالش کشیدن آن ها اشاره می کند.
ونت می گوید که در دوستی، دولت ها معمولا انتظار مشاهده دو قاعده را دارند: (1)حل و فصل مسالمت آمیز مخاصمات یا تهدیدات(قاعده عدم خشونت)؛ و (2) در صورتی که امنیت هر کدام از آن ها توسط کشور ثالثی تهدید شود آن ها به عنوان یک تیم خواهند جنگید ( قاعده کمک دوجانبه).
به طور کلی و خلاصه تبیین دیپلماسی عمومی از منظر سازه انگاران جهان وطنی   را می توان به صورت زیر بیان نمود:
•    ایجاد نمودن صلح و روابط دوستانه با دیگر ملت ها  یک از اهداف مهم سیاست خارجی و تخصیص منابع برای انجام آن هدف می باشد
•    سرمایه گذاری در مبادلات آموزشی بین المللی با هدف گیری گروه ها در جوامع خارجی که دارای استعدادهستند اماممکن است منابع تحصیل در خارج را نداشته باشند.ایجاد سازمان های دو جانبه یا منطقه ای برای اداره و سازماندهی تبادلات .
•    تاسیس سازمان ها در خارج به عنوان سکوی دانش مشترک در مورد کشور خود ، و سیاست های خارجی جذاب در اشتراک گذاشتن ایده های ملی خود در مورد سبک های زندگی، رفاه ، و هنر ها  یا آموزش زبان ها،و...
•    ایجاد کانال های ارتباطی ضروری با عموم مردم خارج ،گوش دادن به علایق آن ها، و ایجاد   راه های متقابل مشارکت. تاسیس سرویس پخش تلویزیونی یا رادیویی،ارتباطات دیجیتال یا تعاملات از طریق وب برای جذب عموم مردم در گفتگو و تبادلات.
و بسیاری موارد دیگر که از حوصله بحث امشب خارج است و دوستان می توانند به مقالات منتشر شده در این باب مراجعه نمایند.
در مجموع، سازه انگاری جهان وطنی می تواند به عنوان شناختی تعریف شود که ساخت یک جامعه صلح جو از دولت ها به عنوان بزرگترین هدف دیپلماسی اهمیت  دارد، وآن دولت ها  از دیپلماسی های فرهنگی و عمومی به عنوان مکانیزم های تشریک مساعی در درک مشترک از فرهنگ ها، تنوع ها و تمایز های خود بهره برداری نمایند.
برای این که این مفاهیم و مباحث نظری  را در عمل و به صورت کاربردی مورد آزمون قرار دهیم دیپلماسی عمومی ایالات متحده آمریکا  را به طور خلاصه بررسی می کنیم.
ایالات متحده امریکا سابقه ای طولانی برای تاثیر گذاری بر مردم کشور های خارجی از طریق دیپلماسی عمومی دارد.دیپلماسی عمومی ایالات متحده شامل تلاش هایی برای تعامل مستقیم با شهروندان جامعه و رهبران مدنی، روزنامه نگاران و دیگر رهبران فکری کشور های دیگر می باشد.دیپلماسی عمومی به دنبال تاثیر گذاری بر دیدگاه های جامعه و اقدامات آن درحمایت از سیاست ها و منافع ملی ایالات متحده است.
دیپلماسی عمومی اغلب به عنوان داشتن چشم اندازی بلند مدت در نظر گرفته می شود که نیازمند کار از طریق تبادل مردم وعقاید برای ساخت روابط پایدار و درک ایالات متحده و فرهنگ ، ارزش ها و   سیاست های آن می باشد.ابزار دیپلماسی عمومی شامل تماس مردم با مردم، برنامه های تخصصی سخنرانی، نمایش های فرهنگی و هنری، کتاب و ادبیات، پخش رادیو و تلویزیونی ، فیلم و اینترنت و شبکه های اجتماعی می باشد.
سازمان دیپلماسی عمومی ایالات متحده امریکا تحت مدیریت و هدایت وزارت خارجه این کشور قرار دارد.از دیدگاه این سازمان دیپلماسی عمومی می تواند برای انجام پنج هدف استراتژیک به کار رود:
1.    آگاهی دادن،درگیر کردن و ترغیب جوامع خارجی به حمایت از سیاست های خاص؛
2.    ارتقاء درک عمومی از امریکا، سازمان ها، ارزش ها و مردم آن تا حدی که به جوامع در قرار دادن اطلاعات در مورد ایالات متحده در جایگاه درست خود کمک نماید؛
3.    ایجاد درک متقابل و اطمینان از امکان پذیری همکاری؛
4.    ترغیب حمایت از ارزش های مشترک مثل حفاظت از محیط زیست، حکومت قانون، حمایت از بازار های آزاد، یا نا مشروع بودن حملات انتحاری، که همگی در جهت منافع ایالات متحده امریکا است؛
5.    تقویت شبکه متراکمی از روابط فردی میان رهبران اجتماعی فعلی و آینده، گشایش کانال های ارتباطی که بتواند تنش و سردرگمی را کاهش دهد، ایجاد فرصت های همکاری و تسهیل در اجرای اهداف مشترک.
نقش رسانه های اجتماعی در دیپلماسی عمومی آمریکا بسیار مهم و تاثیر گذار است که خود بحث مستقلی را می طلبد.  به طور کلی رسانه ها و شبکه های اجتماعی مبتنی بر وب 2  نقشی تاثیر گذار در سیاست های داخلی و خارجی ایالات متحده و تامین منافع ملی این کشور ایفا می نمایند.
ایالات متحده امریکا تنها کشوری در دنیا است که دارای دو سایت رسمی متفاوت  برای جذب مخاطبان میباشد، یکی برای مخاطبان داخلی(state.gov)  و دیگری برای مخاطبان خارجی(America.gov).
هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه  سابق ایالات متحده امریکا  در سخنرانی خود از دیپلماسی عمومی 2 حمایت نمود و دفاع از آزادی بیان و جریان آزاد اطلاعات در قرن بیست و یکم را از اهداف سیاست خارجی ایالات متحده امریکا دانست.
باراک اوباما در ماه های اول ریاست جمهوری خود تعهدش نسبت به استفاده از تکنولوژ های قرن 21 را به عنوان جزء کامل دیپلماسی عمومی اعلام کرد.
اوباما در روز اول ریاست جمهوری خود، یادداشت حکومت باز و شفاف را امضا کرد که بیان می کرد تکنولوژی های وب 2 برای بهره برداری از دانش وسیع امروزی و در ارتباطات فراملی ضروری است.
دولتمداری در قرن 21 پروژه بسیار بزرگی است که جهان را به صورت شبکه ای نه فقط از دولت ها بلکه از افراد، سازمان ها و انجمن ها می بیند. فضای مجازی به سرعت به سوی وب 3  در حرکت است و کشور هایی که در این برهه نتوانند خود را با فن آوری های مبتنی بر وب 2 تطبیق دهند و سیاست خارجی خود را بر اساس دیپلماسی عمومی 2 تنظیم نکنند از دور رقابت حذف و در هجوم اخبار و اطلاعات فراموش خواهند شد. دیپلماسی عمومی 2 بسط دیپلماسی عمومی است و رسانه های جدید به دیپلماسی عمومی این فرصت را می دهند که روی اهداف و استراتژی های واقعگرا و عملگرا متمرکز شوند.

 

تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل

 

یادداشت

رضا میرزایی کارشناس ارشد روابط بین الملل
مجید نوری  عضو هیئت تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل 
مجید نوری عضو هیئت تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل
رضا میرزایی کارشناس ارشد روابط بین الملل
دکتر محمد منصورنژاد عضو هیئت مدیره انجمن علمی مطالعات صلح ایران

گفتگو

دکتر امیر هوشنگ میرکوشش در گفت‌وگو با ایلنا
دکتر امیر هوشنگ میرکوشش مدیر مسئول مجله ایرانی روابط بین الملل در گفت‌وگو با ...

مفاهیم و نظریه ها

دکتر امیر هوشنگ میرکوشش
رضا میرزایی کارشناس ارشد روابط بین الملل

مطالب پربازدید

دکتر امیر هوشنگ میرکوشش
دکتر امیر هوشنگ میرکوشش
دکتر امیر هوشنگ میرکوشش
متن سخنرانی دکتر امیر هوشنگ میرکوشش به مناسبت 18 می روز جهانی موزه و میراث ...
دکترامیرهوشنگ میرکوشش

تبلیغات

فراخوان مقاله

تمامی حقوق برای مجله ایرانی روابط بین الملل محفوظ است ©2024 iirjournal.ir. All Rights Reserved

Please publish modules in offcanvas position.