دکتر امیرهوشنگ میرکوشش مدیر مسئول مجله ایرانی روابط بین الملل در  گفت‌وگو با ایلنا

کارشناس مسائل آمریکا گفت: دهلی‌نو در آینده نزدیک به مهمترین شریک تجاری آمریکا تبدیل خواهد شد و به همین دلیل است که در سفر اخیر نخست‌وزیر هند به واشنگتن، انعقاد قراردادهای تجاری و نظامی پررنگ‌تر از سایر مسائل است.

«امیرهوشنگ میرکوشش» کارشناس مسائل آمریکا در تشریح ابعاد و دلایل سفر نخست‌وزیر هند به آمریکا در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: باید دانست که ایالات متحده یک استراتژی کلان دارد که اصولاً نانوشته است و استراتژی‌های دیگر ذیل این راهبرد نانوشته قرار می‌گیرند. جالب آنجاست که هند در این استراتژی نقش بسیار مهمی را دارد و به نوعی یکی از متحدان اصلی آمریکا به حساب می‌آید. باید متوجه بود که چالش اصلی ایالات متحده در آینده نه چندان دور، چین خواهد بود و دیگر نمی‌توان گفت که روسیه تهدید و هدف اصلی ایالات متحده به شمار می‌رود؛ چراکه این کشور حالا درگیر اوکراین است و ادامه این جنگ باعث می‌شود که مسکو مشکلات بیشتری را تجربه کند. در این بین توجه داشته باشید که چین در راهبرد خود اعلام کرده که در سال ۲۰۴۹ به عنوان یک قدرت منطقه‌ای از خود رونمایی خواهد کرد و به همین دلیل، پکن به دنبال برتری نظامی رفته است.

وی ادامه داد: بر همین اساس ایالات متحده روی متحدانش سرمایه‌گذاری کرده که یکی از آنها هند خواهد بود و دلیل اصلی آن هم تقابل با چین است. توجه داشته باشید که فقط بایدن یا کنگره آمریکا روی هند سرمایه‌گذاری نکرده‌اند، بلکه تمام ساختار کلان ایالات متحده خواهان تقویت دهلی‌نو هستند. از منظر واشنگتن، هند به نوعی خاکریز اول تقابل آمریکا با چین به حساب می‌آید و در کنار آن کانادا، استرالیا، ژاپن و کره‌جنوبی حضور دارند. در آمارهای جدید منتشر شده، جمعیت هند از چین پیشی گرفته است و در بسیاری از صنایع حتی از چین هم جلوتر رفته است. هند در حوزه فناوری، هوش مصنوعی و مسائل اینچنینی خوب درخشیده و بر همین اساس دهلی‌نو را باید متحد مهم و کلیدی ایالات متحده در شبه‌قاره دانست.

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: از سوی دیگر باید متوجه بود که آرگونومی نظامی و تسلیحاتی هند، اصولاً شرقی و برآمده از تسلیحات روسیه است و بر همین اساس ایالات متحده به دنبال آن بوده که بتواند با فروش تسلیحات به دهلی، یک چرخش مشهود در این حوزه ایجاد کند و هند را در این حوزه زیر چتر خود قرار دهد. از جهتی دیگر باید متوجه بود که فرهنگ هند بر خلاف چین تا حد زیادی نزدیک به ایالات متحده است که وجود دوقلویی به نام هالیوود و بالیوود می‌تواند یکی از مشترکات فرهنگی محسوب شود. این در حالی است که هند به صورت آشکار در مورد جنگ اوکراین موضع نگرفته و احتمال دارد که پس از سفر نارندا مودی به آمریکا، شاهد آن باشیم که دهلی به کمپین آمریکایی علیه روسیه بپیوندد.

وی افزود: آنچه میان دو کشور از تمام محورها مهمتر به حساب می‌آید، مناسبات تجاری خواهد بود. جالب است بدانید تبادل تجاری دوطرف سالانه حدود ۲۰۰ میلیارد دلار برآورد شده که نشان می‌دهد دهلی‌نو در آینده نزدیک به مهمترین شریک تجاری آمریکا تبدیل خواهد شد و به همین دلیل است که در سفر اخیر نخست‌وزیر هند به واشنگتن، انعقاد قراردادهای تجاری و نظامی پررنگ‌تر از سایر مسائل است. اینکه گروه‌های حقوق بشری از نخست‌وزیر هند و رفتار کابینه وی با مسلمانان این کشور انتقاد می‌کنند یک مسأله داخلی به حساب می‌آید اما باید متوجه بود که ایالات متحده از همین موضوع به نفع خود استفاده خواهد کرد و حتی ممکن است در آینده نه چندان دور فشار واشنگتن بر مودی در خصوص این مساله افزایش پیدا کند تا او را از این اقدام باز دارند.

این استاد دانشگاه گفت: معتقدم که در هند دموکراسی مشخصی وجود دارد و اصولاً یکی از بزرگترین دموکراسی‌های جهان به حساب می‌آید و حفظ این دموکراسی برای هند بسیار مهم خواهد بود. همچنین جامعه هند در حال پوست انداختن است و همین موضوع چین را نگران کرده است. باید بدانیم که پکن در حال حاضر اختلافاتی با هند بر سر مسائل مرزی دارد اما سعی می‌کند که فعلاً وارد یک جدال تمام‌عیار نشود. اگر هند به سمت رشد و توسعه برود و در این بین چین احساس خطر کند، بدون شک پکن دست به اقداماتی علیه دهلی خواهد زد و حتی ممکن است به تایوان حمله کند و آن را زیر پرچم خود قرار دهد. به موازات این مسائل فقر حاکم بر هند می‌تواند آرام آرام از بین برود و به نظرم متحد اصلی آمریکا در شبه قاره که اتفاقاً قدرت اتمی به حساب می‌آید تا سال ۲۰۴۹ می‌تواند به یک پدیده در نظام بین‌الملل تبدیل شود.

میرکوشش در پایان خاطرنشان کرد: مازاد بر آن و همانگونه که گفته شد، باید ژاپن، استرالیا، کره‌جنوبی و کانادا را هم در کنار هند به عنوان متحدان جدید و مهم ایالات متحده بدانیم. نکته‌ای که در پایان باید به آن اشاره کنم چسبندگی‌های اقتصادی چین و ایالات متحده است که برای هر دو طرف می‌تواند خطرناک باشد. زمانی که واشنگتن و پکن وارد یک تلاطم سیاسی می‌شوند اقتصاد دو طرف زیر ضربه قرار می‌گیرد و به همین دلیل است که باید بدانیم فرش قرمزی که بایدن برای مودی پهن کرده، صرفاً دیدگاه کاخ سفید را در بر نمی‌گیرد، بلکه ساختار بالادستی ایالات متحده و تمام ارکان حاضر در آن معتقدند که هند به عنوان متحد اصلی آمریکا باید از همه جهت حمایت شود.

تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل

آدرس لینک گفتگو:https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1370306