دکتر رامتین رضایی سر دبیر بخش فارسی مجله ایرانی روابط بین الملل
سرانجام قرن چهاردهم هجری خورشیدی نیز به پایان رسید و تقویم تاریخ آغاز قرن پانزدهم هجری‌‍‌خورشیدی را در سرآغاز سال 1401 نمایان ساخت. قرن چهاردهم خورشیدی فارغ از زشتی‌ها و زیبایی‌هایش به پایان رسید، اما جهان سیاست و خصوصا روابط بین‌الملل با کوهی از پرونده‌های قطور،قامض و حل نشده نشده و به ارث رسیده از قرن پیشین مواجه بوده و یک جهان و نظام‌بین‌الملل ناکارآمد و بی‌کفایت و بی‌مسئولیت میراث‌خوار حل و فصل این پرونده‌ها و دستور‌کارهای صعب و دشوار است. نظام و روابط بین‌المللی که بی‌کفایت‌ترین و نالایق‌ترین رهبران تاریخ سیاست‌جهان در راس قدرتمند‌ترین دولت‌های جهان تکیه زده و دوران دهشتناک کنونی را به جهان سال‌های دهه 1930 میلادی بسیار متشبه ساخته‌اند.
فاجعه اوکراین، افغانستان و یمن و غیره نمود و بازتابی از این نظام و روابط بین‌الملل ناکارآمد فعلی و رهبرانی است که بر راس آن در دول قدرتمند غربی تکیه زده‌اند. تفکرات و رویکرد‌های به شدت ویرانگر پاسیفیستی و مکتب انتقادی و پسامدرن و نظایر آن که نتیجه‌ای جز ویرانی و جنگ و خصوصا دهشت هول‌انگیز از وقوع سومین جنگ‌جهانی در افکار‌عمومی جهان نداشته است، بر بسیاری از محافل آکادمیک و سیاسی و رسانه‌ای سایه شوم خود را گسترانده و تجربه بسیار وحشتناک سالیان دهه 20 و 30 میلادی را با قدرت تمام در حال تکرار است. تجاوز نظامی روسیه به اوکراین و تقویت روز‌افزون احتمال تجاوز چین به تایوان و انفعال قدرت‌های بزرگ از جمله هژمون جهان کنونی یعنی ایالات متحده‌آمریکا، این هشدار قاطع را به نظریه‌پردازان، کنشگران و تحلیلگران عرصه روابط بین‌الملل می دهد که چشمها را باید شست و طوری دیگری باید دید، و سپس طرحی نو برای وضعیت آشفته و اندوهناک روابط بین‌الملل قرن‌بیست و یکم در‌انداخت.
به هر کیف مژده جهانی نوروز باستانی و اصیل ما ایرانیان، امید داشتن به روزگارانی زیبا و بهتر از آنچه هست می‌باشد، نوروز باستانی به ما می‌گوید روزگار بهاری و پایان زمستانی سخت و اندوه‌بار برای جهانیان همیشه در راه است. پس با آرزوی سال و قرنی سراسر امنیت و صلح و بدون جنگ و تجاوز و خشونت. هر روزتان نوروز، نوروزتان پیروز.
تحریریه مجله ایرانی روابط بین الملل
